nocne myśli MA

Nocne myśli Ma

Wczoraj wieczorem, a raczej  jeszcze dziś w nocy, leżąc na łóżku 

tak sobie myślałam. Kim ja jestem?

 Odwracam głowę w lewo, widzę łóżeczko Bla i za drobniutkiej siateczki lekkie zarysy jej twarzy.

 Po prawej mąż, ciężko oddychając, śpiący mąż, który zaraz po Bla 

ululał się pod kołdrą zmęczony po 12-nasto godzinnej pracy. 

I tak sobie myślę z  niedowierzaniem że jestem już matką. 

Matką prawie 2 letniej zdrowej ślicznej dziewczynki.  Przecież jeszcze tak
bardzo dobrze pamiętam jak chodziłam do szkoły 

z ciężka torba wypełnioną szkolnymi zeszytami. 

Doskonale pamiętam też każdy kamień, kosz, plot który mijałam

 w drodze do szkoły od przystanku. I jak o kiosk zahaczałam kupując fajki by móc palić je z koleżankami w szkolnej toalecie czy też w piwnicy u pana Władka. 
Pamiętam dom rodzinny, jak bym wczoraj się przeprowadziła. 
Pamiętam to wszystko jak by się działo jeszcze wczoraj,

 a dziś jestem żoną i matką. 
To jest troszkę jak amnezja ale z drugiej strony wręcz  przeciwnie , bo przecież pamiętam doskonale moment gdy dowiedział się że zostanę mamą i jej kopniaki.

 Pierwszy krzyk Bla, pierwszy posiłek, spacer, ząbek, pierwsze słowo ''mama" , pierwsze kroki. 

Przez ostatnie trzy lata moje życie było spontaniczne i zaskakujące,
ale nie żałuje żadnej chwili:).

Każdy mówi że czas strasznie szybko płynie, ale to nie prawda, my o nim szybko zapominamy.

Wystarczy tylko zamknąć oczy i wszystko się przypomina, wszystko wraca.